UYANIN

Etrafta, mahallede, şehirde, ülkede vatan uğruna ölen birileri var ve kimsenin duymuyor naçizane ruhu. Kimdi onlar bilir misiniz? Hayır, hayır. O saçma ve gereksiz kahramanlık yapıp yakın zamanda ölen ve şehit adını taşımasına gerek duymadığım insanlar değil. Diyorum ki Ali İsmail Korkmaz'lar, Berkin Elvan'lar... Sayılası daha çok isim var fakat güzel yurdumun insanları işte. Saysan ne fayda...
Küçücük çocuk öldürmek kolay, gençleri dövmek, canı acıya acıya, kanaya kanaya ölmek çok kolay değil mi? Vay be. Buna evet diyenlerinizi duyar gibiyim. Madem evet, gitseydiniz ya oraya sizde. Gitseysiniz ya cenazelerine bir de oradan baksaydınız ne kadar kolay olduğuna. Suçsuz insanların, suçlu ölümler kaldıracağı bedenler değildi onların bedeni. Onlar okuyacak, istikballerini kendi çabalarıyla kendileri kurtaracak kafalardı hepsi. Siz ise dövmekten, namlu doğrultmaktan ibaret iki gram beyinlersiniz. Yakışmadı Korkmaz'ım. Yakışmadı. Polislerin ayaklarının altındaki kanayan dudak, patlayan kaş sana yakışmadı. Sana da hiç yakışmadı minik Elvan'ım. Sokağın ortasında gazeteler altındaki cansız bedenin o taşlara yakışmadı. Sen en güzel okula, bisikletin üzerine yakışırdın. Olmadı benim güzel kahramanlarım. Yıllar geçti bakın hala aynıyız. Daha yakışmayan ne güneşlerimiz var sizler gibi söndürülmüş. Alın ışığı elinize de uyanın, utandırın tek bir adama ölen insanları. Vatan için ölseydiniz sizde yaşardınız diyebilin tekrar o güzel

seslerinizle. Uyanın aslanlarım. Bizlerin bu gün de sizlere ihtiyacı var.